Ja ik ben echt heel lief, totdat je me boos maakt.
Boos ben ik over het algemeen nooit. Ik vind boos geen goede look. Bovendien zorgt het voor stress, rimpels en de meeste mensen worden gewoon niet leuker als ze boos zijn.
Ik ben weleens Sjago, of gewoon een beetje ”HumHum”
Boos ben ik echter zelden. Hooguit een keer in de twee jaar.
Maar ALS(!) ik boos ben, dan is dat niet te missen.
Vandaag, vandaag was ik echt HEEL boos. Nu hoor ik je denken; “wat is er gebeurd?”
Daar komt tie:
Op de Vintage per kilo markt kocht ik een Vintage rok die werkelijk TE WAUW is.
Ik kon eigenlijk niet begrijpen dat hij er nog hing. De rok was 6,- van heel mooi twee kleurig suède.
Ik kwam er al snel achter waarom niemand dat ding paste, er zat namelijk geen rits in. Niemand kon hem aan. Vast een foute sample.
Ik besloot de rok op de gok te kopen en er een rits in te laten zetten. Slim idee, dacht ik nog.
Dus ging ik met de rok naar de Kledingmaker in Delft.
Daar aangekomen begon de discussie over de rits. Dat vind ik dan al irritant. Ik weet wat ik wil, en ik heb er kijk op. Het doet me bovendien denken aan de tijd dat ik nog vollop kleding liet produceren.
Producenten luisteren namelijk ook erg slecht.
Het gesprek ging zo:
Ik: Er moet een lange rits in, minimaal 30 cm, anders pas ik deze rok niet.
Meneer; Nee rits 25 cm is goed. Wij altijd doen.
Ik: 25 cm lijkt mij niet genoeg, er moet een langere rits in.
Meneer; Wij altijd rits 25 cm zetten voor deze rokken.
Ik: Ja maar ik ben niet gemiddeld, ik ben namelijk veel langer en ik heb behoorlijke heupen.
Meneer bekeek me van top tot teen; 25 cm is genoeg.
Ik; oké ( droop af) het zal wel goed zijn dan?
Inmiddels twee mnd later en 3x dragen verder was de rits (natuurlijk ) los losgeschoten.
De rok paste perfect maar ik moest me er iedere keer in wurmen bij gebrek aan een goede rits.
Dus ik ging terug naar de kledingmaker. En deed mijn verhaal. Ze zouden het wel even oplossen.
Goede service dacht ik nog. Ik probeerde wel uit te leggen dat er opnieuw een rits ingezet moest worden maar dan minimaal 30 cm, en dat was ok.
Toen ik de rok op ging halen zag ik dat het nog steeds dezelfde rits was. De reparatie was gratis. Ze herkenden de rok namelijk nog van de vorige keer.
Oke dacht ik, ik ga het wel weer proberen.
Volgende dag, technisch verhaal, maar de rits was wederom losgegaan en had zich omgekeerd.
Ik ging dus vandaag weer terug met de mededeling dat ik ECHT een rits van minimaal 30cm wilde.
En nu komt het!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Het meisje kijkt me aan en zegt; U hebt de rits er hier niet in laten zetten.
Ik zeg; Ja zeker wel.
Meisje zegt; Nee mijn collega zegt van niet.
Ik knipperde met mijn ogen, alsof al het bloed uit mijn gezicht weg trok. Ik voelde mijzelf rood worden.
Dit- ging-ze-toch-niet-menen?????????????????????
“”Ik ga toch niet liegen?”” zei ik. Nog rustig.
Waarom zou ik?
Nouh zegt het meisje mijn collega zegt dat u de rok hier nooit gebracht heeft.
Ik : “Ik denk dat ik nu boos word”
En om nog even zeker te zijn van haar bewering:
Je zegt dus “dat ik de rits er hier niet in heb laten zetten?”
Klopt, zegt het meisje.
De rits is hier echt niet erin gezet. Wij hebben deze ritsen niet, en zetten het er ook niet op deze manier in.Wat er toen gebeurde is moeilijk in woorden te vangen.
Het werd zwart voor mijn ogen.
Ik sta te trillen op mijn benen van boosheid. En ik werd ook echt boos!
Het meisje schrikt van mijn reactie.
Ze probeerde het nog met de woorden; Maar de rits is nu weer gemaakt toch? Wilt u een tasje?
Nee! Antwoord ik boos.
Hier wil ik niet langer zijn. Wat een klantonvriendelijkheid.
Met mijn heupen, mijn rok, en de veel te korte rits. Vertrek ik. Luisteren, wat is dat toch belangrijk.
En wat zijn sommige mensen daar toch slecht in.
Natuurlijk, een wereldramp is erger.
Maar wat vinden jullie hier nu van?
Ik kan het gewoon niet geloven.
Suzanne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten